zondag 29 september 2013

Ophef over Christian Grey




  De boeken Fifty Shades of Grey hebben inmiddels al heel wat publiciteitsaandacht gehad en laten menig vrouwenhart sneller kloppen. Toen de aankondiging kwam dat deze ‘spannende’ boeken verfilmd zouden worden, kwam er een discussie op gang. Welke acteur zou de rol van Christian Grey op zich mogen nemen? Op social media zoals Twitter en Facebook gaven vrouwen hun mening over wie deze rol zou moeten spelen variërend van verschillende acteurs van Matt Bomer, Robert Pattinson en zelfs Justin Bieber.
 Toen begin september het nieuws uitkwam dat de acteur Charlie Hunnam de rol van Grey zou gaan vervullen (hoofdrolspeler in de serie Sons of Anarchy) brak er een chaos uit van verschillende meningen en er werd zelfs een petitie aangetekend! [1]
Bij voyeurisme en exhibitionisme hebben we tot nu toe besproken dat meestal de vrouw het object is van de blik van de man. In het artikel van Bryson geeft hij ook aan dat de man ook een object kan zijn van de blik, maar dan wel die van de mannelijke blik.
‘[..] This cencorship already points to ways in which the masculine masquerade is directed not only towards women but towards other males. It points. Thereby, to the anomaly in the model that I  mentioned just now: that the male is not only bearer of the male gaze but is also object of that gaze.[2]
Ik vind het interessant om te zien dat er zo’n ophef wordt gemaakt over zoiets als welke acteur welke rol gaat spelen. Hoe druk vrouwen zich kunnen maken over het uiterlijk van een man in een film. De film zal net als het boek veel seksscènes moeten bevatten, wat waarschijnlijk de reden is dat het vrouwelijke publiek bepaalde verwachtingen heeft. Het lijkt mij een goed voorbeeld van het feit dat vrouwen ook willen genieten van mannelijk schoon en wel degelijk voyeuristisch zijn. De grenzen liggen tegenwoordig blijkbaar anders dan in de tijd van de Klassieke Hollywoodfilm. Het schenden van de codes rondom kijken en bekeken worden, zijn tegenwoordig niet zo zeer meer een schending, en zijn mannen steeds meer een object van de vrouwelijke blik.
" images of men that are offered as sexual spectacle. On the one hand, this is a visual medium, these men are there to be looked at by women. On the other hand, this does violence to the codes of who looks and who is looked at (and how), and some attempt is instinctively made to counteract this violation."[3]

Twee mediafragmenten over de ophef:


Geen opmerkingen:

Een reactie posten