Expositie MAMbo

Afgelopen mei was ik naar de prachtige Italiaanse stad Bologna, daar heb ik het  MAMbo (Museo d’Arte Moderna di Bologna) bezocht. In dit museum was een tentoonstelling die prachtig aansluit bij dit vak, Autoritratti. Iscrizioni del femminile nell’arte italiana contemporanea, een expositie over de relatie tussen vrouwen en kunst in Italië. In deze tentoonstelling waren alleen kunstwerken van vrouwelijke kunstenaressen. Het museum schrijft zelf over deze tentoonstelling:

‘The initial hypothesis was transformed into the possibility of staging a major exhibition, with the aim of calling attention to the need to identify new tools of analysis and narration in order for us to become fully aware of the richness of the female contributions and positions that nourish the vitality of today’s art, in the awareness that connotations of gender are a far from marginal factor in shaping the social and symbolic dynamics that characterise its presence on the public stage.

Autoritratti does not constitute an exhaustive survey of female art in Italy or a celebration of women’s genius, nor is it an attempt to define any specific characteristic of gender. Rather it sets out to show the difference through a multiplicity of positions and practices.’ (MAMBo Exhibition’s sheet: http://www.mambo-bologna.org/files/documenti//fogli%20di%20sala//foglio%20di%20sala%20EN.pdf)

Naar mijn mening is zo’n soort tentoonstelling een goed voorbeeld van hoe je naar vrouwen kunt kijken op een vernieuwende manier. Juist om dat deze tentoonstelling de diversiteit laat zien van kunst die gemaakt is door vrouwen, ook laat het veel werken die zien die gaan over de positie van vrouwen in de maatschappij.

Het werk wat ik het interessants vond en me nog lang is bij gebleven is van Daniela Comani, haar werk Daniela Comani’s Top 100 Films (2012). Voor haar installatie heeft ze gebruik gemaakt van film posters, dvd hoesjes, etc. Ze heeft op deze posters en hoesjes de mannelijke versie van een woord, King, men, father, gentlemen, vervangen door de vrouwelijke versie, Queen, women, mother, gentlewomen. Hierdoor ontstaat er een kritische noot en valt het extra op hoeveel filmtitels er mannelijk gegenderd zijn.

Naast de kritiek op hoe er gekeken wordt naar vrouwen of mannen, zijn dit soort tentoonstellingen heel nuttig omdat het ook een andere manier van kijken laat zien.