Mannenverslindster

“While male victims in horror films may shudder and scream as well, it has long been a dictum of the genre that women make the best victims. “Torture the women!” was the famous advice given by Alfred Hitchcock”. (Williams, 1991, p. 5)

Bij het lezen van Linda Williams’ artikel “Film bodies: Gender, Genre and Excess” kwam duidelijk naar voren dat de expressiviteit van het vrouwelijk lichaam in verschillende filmgenres een medium vormt om (door middel van seksuele extase, angstkreten en pijnlijke droevigheid) de kijker –met name het mannelijk of vrouwelijk-masochistisch oog- van vermaak en inleving te voorzien. Met dit citaat stelt Williams vast dat vrouwen in het horrorgenre daardoor de perfecte slachtoffers zijn. Toch deed juist deze citaat mij denken aan de ietwat tiener-horrorfilm “Jennifer’s Body” (2009), waarin de hoofdrolspeelster, een populaire en zeer begeerde cheerleader, bezeten wordt door een succubus (een vrouwelijke demon) en haar wraak uitoefent op elke knappe jongeman die ze tegenkomt door hem te verleiden en hem vervolgens op monsterlijke wijze te verslinden. Hoewel Jennifer in eerste instantie het slachtoffer is omdat haar lichaam geofferd word aan de duivel (door een groep sadistische mannen) en zij daardoor bezeten raakt, veranderd zij vervolgens in het monster wat zelf slachtoffers maakt door haar seksualiteit als lokaas te gebruiken en zich te voeden met mannenlichamen. Niet alleen getuigt de titel van de film van het belang van Jennifer’s lichaam, ook gebruikt ze haar lichaam gedurende de hele film om haar prooien te verleiden. Maar de kijker geniet hier niet van het vrouwelijk lichaam die gemarteld wordt, maar juist van het mannelijk lichaam als slachtoffer. In feite worden daardoor twee soorten publiek vermaakt waar Williams vaak naar refereert; namelijk het publiek wat zoekt naar erotisch genot (doordat Jennifer haar seksualiteit in de strijd gooit) maar ook het publiek wat geniet van ultieme angst en pijniging (de mannelijke slachtoffers).
De twist in 'the victimized gender' is wellicht niet origineel, maar ik zelf ben niet bekend met andere horrorfilms, of echte horrorklassiekers, waarbij vrijwel alleen mannen het slachtoffer zijn.
Toch is deze film niet succesvol geworden, en wordt de film over het algemeen gezien als een mislukte poging tot een horrorfilm. Ik vraag mij hierbij af of dit daadwerkelijk te maken heeft met het matige acteerwerk of het niet-volledig uitgewerkte plot; het kan immers ook betekenen dat het gemiddelde horrorfilm-publiek toch meer behoefte heeft aan vrouwelijke slachtoffers.