No male hero

 “One might suggest here that the streamlined ease of projection that invites the male spectator to align himself with the perspective of the male hero in fact exists to simplify and to pacify the mechanism of intermale identification- wich I suggest is a much thornier business that the enchanted fiction fo identificatory ease proposes.” (p.230-231, Géricault and “Masculinity”, N. Bryson)

Deze clip gemaakt door Xavier Dolan is in Frankrijk gecensureerd voor jongeren tot zestien jaar. Deze clip heeft veel los gemaakt, was dagenlang onderdeel van gesprek en is zelfs van enkele zenders verbannen. De video maakt echter dat wij ons ongemakkelijk voelen, wat te maken heeft met het geweld maar ook met ons perspectief. De hiërarchie tussen de jonge mannen onderling, plaatst één van hen in de martelaarsrol, als slachtoffer van pesterijen. Al in het begin van de clip worden voortekenen gegeven van zijn kruisiging. Zijn lichaam wordt aan het eind van de video stuk gemaakt,
zonder behoud van een masculiene idealisatie waar Bryson later in zijn tekst naar verwijst.
Wij identificeren onszelf visueel met de dader en worden in de songtekst aangesproken door het slachtoffer.