'MEN SELDOM MAKE PASSES AT GIRLS WHO WEAR GLASSES'

'The woman with glasses signifies simultaneously intellectuality and undiserability; but the momen she removes her glasses (a moment which, it seems, must almost always be shown and which is itself linked with a certain sensual quality) , she is transformed into spectacle, the very picture of desire.'
(Mary Ann Doane, "Film and the Masquerade: Theorizing the Female Spectator", p. 236)

In dit korte clipje uit de film Not Another Teen Movie (2001) wordt onpopulaire 'high school' student Janey Briggs omgetoverd tot een lustobject door de verwijdering van haar bril en het losgooien van haar vrouwelijke manen.
De film zelf is een parodie op allerlei clichés omtrent het genre van de 'teen movie' en wat hier dan ook extreem wordt uitvergroot is de transformatie van een lusteloos sulletje naar een begeerlijke en seksueel verleidelijke vrouw.

De quote uit het artikel riep bij mij allerlei scènes op uit films, zowel recentelijke als oudere, waarin het moment van de verwijdering van de bril leidde tot een meer begeerlijke, actieve vrouw.

Zeer bekend is wellicht ook Rocky Balboa die in de film Rocky (1976) zijn liefje Adrian met seksualiteit kennis leert maken nadat hij haar bril afneemt. Ook hier verdwijnt haar sullige imago en wordt ze actiever. Interessant hierbij is dat, hoewel ze dit wordt, ze nog steeds vastzit aan de rol van de rustige, elegante en zelfbeheerste vrouw. Uiteraard vanzelfsprekend in een film franchise gedomineerd door mannen en mannelijke sport waar de vrouw als ondersteuning dient.
We willen natuurlijk niet dat Adrian ons castratieangst aanjaagt! 

Ironisch genoeg, om te reageren op de titel van deze post:
'Rocky made a pass at girl who wore glasses'.

Ophef over Christian Grey

  De boeken Fifty Shades of Grey hebben inmiddels al heel wat publiciteitsaandacht gehad en laten menig vrouwenhart sneller kloppen. Toen de aankondiging kwam dat deze ‘spannende’ boeken verfilmd zouden worden, kwam er een discussie op gang. Welke acteur zou de rol van Christian Grey op zich mogen nemen? Op social media zoals Twitter en Facebook gaven vrouwen hun mening over wie deze rol zou moeten spelen variërend van verschillende acteurs van Matt Bomer, Robert Pattinson en zelfs Justin Bieber.

 Toen begin september het nieuws uitkwam dat de acteur Charlie Hunnam de rol van Grey zou gaan vervullen (hoofdrolspeler in de serie Sons of Anarchy) brak er een chaos uit van verschillende meningen en er werd zelfs een petitie aangetekend! [1]

Bij voyeurisme en exhibitionisme hebben we tot nu toe besproken dat meestal de vrouw het object is van de blik van de man. In het artikel van Bryson geeft hij ook aan dat de man ook een object kan zijn van de blik, maar dan wel die van de mannelijke blik.

‘[..] This cencorship already points to ways in which the masculine masquerade is directed not only towards women but towards other males. It points. Thereby, to the anomaly in the model that I  mentioned just now: that the male is not only bearer of the male gaze but is also object of that gaze.’[2]

Ik vind het interessant om te zien dat er zo’n ophef wordt gemaakt over zoiets als welke acteur welke rol gaat spelen. Hoe druk vrouwen zich kunnen maken over het uiterlijk van een man in een film. De film zal net als het boek veel seksscènes moeten bevatten, wat waarschijnlijk de reden is dat het vrouwelijke publiek bepaalde verwachtingen heeft. Het lijkt mij een goed voorbeeld van het feit dat vrouwen ook willen genieten van mannelijk schoon en wel degelijk voyeuristisch zijn. De grenzen liggen tegenwoordig blijkbaar anders dan in de tijd van de Klassieke Hollywoodfilm. Het schenden van de codes rondom kijken en bekeken worden, zijn tegenwoordig niet zo zeer meer een schending, en zijn mannen steeds meer een object van de vrouwelijke blik.

" images of men that are offered as sexual spectacle. On the one hand, this is a visual medium, these men are there to be looked at by women. On the other hand, this does violence to the codes of who looks and who is looked at (and how), and some attempt is instinctively made to counteract this violation."[3]

Twee mediafragmenten over de ophef:

---

[1] http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/films/news/crazy-fifty-shades-fans-start-angry-petition-urging-producers-to-cast-alexis-bledel-and-matt-bomer-as-anastasia-and-christian-8797977.html

[2]Bryson

[3] Richard Dyer

Melissa Heijmans

1145339

Tip voor oktober: 'La Vie d'Adele' en the 'male gaze'

Yasco Horsman schreef voor De Filmkrant van oktober een artikel over Laura Mulvey, the 'male gaze' en de grote Cannes-winnaar La Vie D'Adèle. Deze film is nu al een van de meest controversiële films van 2013 (al moet Nymphomaniac van Lars von Trier nog uitkomen natuurlijk....), deels omdat de actrices in verschillende interviews de methodes van regisseur Abdellatif Kechiche bevragen, deels omdat de lesbische seksscènes als omstreden worden beschouwd, waaronder door de schrijfster van de graphic novel Blue Is The Warmest Colour (waar de film op gebaseerd is). Regisseur Kechiche maakte eerder Vénus Noire, deze zullen we in week 6 bekijken.

Lees het artikel van Yasco hier, wellicht handig voor de mensen die na het vorige college nog eens willen nalezen hoe Laura Mulvey's argument nu ook alweer precies in elkaar zat, en hoe je dit toepast op een 'case study': http://www.filmkrant.nl/TS_oktober_2013/9940

La Vie D'Adèle draait vanaf 10 oktober in de Nederlandse filmtheaters, dus wellicht alvast een kijktip! (en vergeet als je gaat uiteraard niet een exemplaar van De Filmkrant mee te nemen). Op zondag 13 oktober is er om 13.00 uur in EYE Amsterdam tevens een inleidend debat op de film met onder andere Anneke Smelik, Professor of Visual Culture (RU Nijmegen) en Coen van Zwol, filmcriticus van NRC Handelsblad.

De vrouw als hiëroglief: Cleopatra

"More pertinently, as far as the cinema is concerned, it is not accidental that Freud's eviction of the female spectator/auditor is co-present with the invocation of a hieroglyphic language. The woman, the enigma, the hieroglyphic, the picture, the image- the metonymic chain connects with another: the cinema, the theatre of pictures, a writing in images of the woman but not for her." 

Mary Ann Doane, 'Film and the Masquerade: Theorizing the Female Spectator' blz 228.

Ook deze blog bijdrage grijpt terug op een film uit het klassieke Hollywood tijdperk. Na het lezen van de passage van M. Doane over Freud, vrouwen en hiërogliefen, schoot mij dit spektakelstuk ten binnen. Cleopatra, koningin van het Egyptische rijk waar het meest bekende hiërogliefenschrift ontwikkeld is, is ook wel misschien één van de beste voorbeelden van een vrouw die overwonnen moest worden. Schoonheid en hersens, manipulaties en intriges, zij had het allemaal volgens de -mannelijke!- geschiedschrijvers. Haar verleiding van eerst Caesar en vervolgens Marcus Anthonius kon natuurlijk niet ongestraft blijven. Dit affiche geeft naar mijns inziens niet alleen de typerende methode van de klassieke Hollywoodfilm weer, d.w.z. de afgewende blik van de vrouw en de man die wel naar haar (en ons) kijkt, maar ook de achterliggende symboliek van Freud en Doane, waar de vrouw zowel een mysterie is maar ook de ander.

La Dolce Vita

What counts is what the heroine provokes, or rather what she represents. She is the one, or rather the love or fear she inspires in the hero, or else the concern he feels for her, who makes him act the way he does. In herself the woman has not the slightest importance. (Budd Boetticher)

Zoals in het laatste college en in Mulvey’s tekst besproken is, is de vrouw in onder andere films het object van ‘the gaze’. Deze quote die Mulvey eveneens citeerde deed me denken aan Fellini’s ‘La Dolce Vita’, waarin Anita Ekberg een celebrity speelt. Wanneer je de filmposter bekijkt, krijg je het idee dat Ekberg een significante rol speelt. Dit vooral omdat zij de film overduidelijk hoort te verkopen (ze wordt zelfs op de poster geobjectificeerd) en doordat haar naam groot onder de poster staat. Het viel me echter op dat ze in de film niet alleen passief is, maar verder voor het verhaal geen toevoeging lijkt te hebben. Haar aanwezigheid is enkel een korte afleiding voor de hoofdpersoon. Vooral het laatste deel van de quote “In herself the woman has not the slightest importance” vond ik hier toepasselijk.

Mannelijk dom blondje?

http://www.youtube.com/watch?v=Uu9yT-hOrZk

Naar aanleiding van het vorige college, dat onder andere ging over de castratieangst die beschreven wordt door Freud, ben ik na gaan denken over de 'onderdrukking en overheersing' van vrouwen op de televisie. Ik herinnerde mij een quiz, genaamd 'Lekker Slim,' die op RTL 5 uitgezonden werd, waarin vrouwen redelijk voor de hand liggende vragen moesten beantwoorden. Het succes van deze quiz lag hem vooral in de domheid van de kandidates. Waarom deden er aan deze quiz geen mannen mee? En waarom hoor je op de achtergrond overwegend mannen hard lachen om de verkeerde antwoorden van de vrouwen? Hadden zij alle antwoorden wel geweten, omdat zij man zijn? Heeft het programma wel gezocht naar mannelijke kandidaten, maar wilden zij wellicht niet meedoen om hun stoere en machtige imago te behouden? En waarom vinden de vrouwen het in dit programma dan niet erg om dom over te komen?
Waarom is er eigenlijk geen mannelijke tegenhanger van het vrouwelijke 'domme blondje'? Na enig speurwerk op youtube en internet, kwam ik erachter dat er nauwelijks tot geen filmpjes bestaan over 'domme mannen'. Zou dit dan toch te maken hebben met de mannelijke voyeuristische blik die castratieangst anno 2013 nog steeds met zich meebrengt?
Een ander televisieprogramma waar veel 'domme blondjes' in voorkomen is het programma "Beauty and the Nerd". Toch lijkt hier op summiere wijze het taboe doorbroken te worden door een enkele keer een mannelijke beauty en een vrouwelijke nerd als kandidaten mee te laten doen. Wat mij betreft zouden televisieprogramma's een betere afspiegeling van de maatschappij moeten tonen. Zijn er niet gewoon net zoveel domme mannen als domme vrouwen? Ik zou het persoonlijk net zo amusant vinden om naar te kijken. Wat vinden jullie?

Queer Zombies

                                          Warning: blood, gore.

The alternative cinema provides a space for a cinema to be born which is radical in both a political and aesthetic sense and challenges the basic assumptions of the mainstream film. This is not to reject the latter moralistically, but to highlight the ways in which its formal preoccupations reflect the psychical obsessions of the society which produced it, and, further, to stress that the alternative cinema must start specifically by reacting against these obsessions and assumptions. A politically and aesthetically avant-garde cinema is now possible, but it can only exist as a counterpoint. (Mulvey 834)

''Ze,Zombie'' is an indie film consisting of an all queer cast and crew. In a genre that's dominated by white, cisgender men, this amateur production provides us with a fresh take on this sub-genre of horror. In ''Ze, Zombie'' genuine representation of queer individuals comes to life, perhaps leaving cisgender heterosexuals uncertain with whom they should identify. Check it out if you have the time, and think about whether a concept like ''male gaze'' remains relevant in relation to a film this radical.

Men Stare at Goats

Otto Fenichel. ‘The scoptophilic instinct and identification’

‘’We have other evidence to show that looking has the unconscious significance of devouring.’’

Een boven is een fragment te zien uit de film; ‘the man who stare at goats’. Deze film geeft ons inzage binnen een afdeling van de Amerikaanse geheime dienst. We leren over een eenheid die gebruikmaakt van paranormale krachten om hun missies te behalen. De grootste kracht die een paranormaal officier kan bezitten is het doden van een dier of iemand door deze lang aan te kijken.  

Het is de staar die in het artikel van Otto Fenichel centraal staat. Wat is de kracht van kijken? Fenichel benoemd verschillende betekenissen van het kijken naar een object. In ons onderbewuste zouden we naar een object of persoon staren om bijvoorbeeld naar het object te groeien (het te immiteren), het object te forceren te groeien als de kijker of om het object te verslinden. (John)

Vrouwen verkopen beter

Ik moest tijdens het vorige college gelijk aan dit plaatje denken wat een mannelijke autogek mij liet zien. Het is een reclame van het auto merk Aston Martin, voor het aanbod tweedehands modellen. Ten eerste is het interessant in verband met 'de blik' en ten tweede komen er wanneer je dit plaatje bekijkt zekere tegenstrijdige reacties bij je op. Er is door de docent genoemd dat tegenstellingen belangrijk zijn in dit vak en in de gehele minor gender.

De blik: hoe wordt de bik gevangen in dit plaatje? Dat lijkt me vrij duidelijk... Een half naakte mooie vrouw, de meeste auto reclames zijn gericht op mannen. In het vorige college kwam aan de orde dat vrouwen beter verkopen, zou een half naakte man hetzelfde effect hebben op vrouwen? Zouden er meer vrouwelijke Aston Martin rijders van komen? Ik maakt in het vorige college de opmerking dat de vrouwen in de verschillende 'naakten' 'klaar liggen': daar bedoelde ik mee dat ze -submissive- liggen te wachten op de kijker. Dat lijkt me hier ook aan de orde, al ligt ze niet.

De tegenstellingen: ik wil de tegenstellingen illustreren met een klein aantal vragen.
Mannen reclame? of vrouwenreclame?
Grappig of grof?
Mooi of -submissive-?
Mooi verkoopt of seks verkoopt?
Is het vergelijken van een mooie vrouw met een mooie auto een compliment? of toch niet?

Ik zal zelf eerlijk toegeven dat ik het in eerste instantie grappig vond, maar toen ik er wat langer over nadacht... Zou ik zelf op deze reclamefoto willen staan? No way!

Robin Span
s1169998

Objectiveren en Seksualiseren van Mannelijke K-pop Sterren

http://seoulbeats.com/2013/09/abs-new-thighs-sexual-marketing-male-minors/

"[...] When someone gazes intently at an object, we say that he 'devours it with his eyes'." - Otto Fenichel


"[...] images of men that are offered as sexual spectacle. On the one hand, this is a visual medium, these men are there to be looked at by women. On the other hand, this does violence to the codes of who looks and who is looked at (and how), and some attempt is instinctively made to counteract this violation."- Richard Dyer

In het artikel waar ik hier naartoe link, wordt er gesproken over het objectiveren van (jonge) mannelijke K-pop sterren (K-pop is Koreaanse popmuziek). In onder andere muziek video's, tv programma's en optredens wordt het steeds normaler om te 'ab flashen'. De schrijfster van het artikel is van mening dat dit een zelfde ontwikkeling is als het steeds meer laten zien van huid door vrouwelijke (K-pop) sterren.  Ik ben van mening dat dit iets ingewikkelder ligt, omdat het bij vrouwelijke sterren voor de hand lijkt te liggen dat er een 'feminiene' houding wordt aangenomen, waarbij het gaat om het bevredigen van de man die kijkt (zoals Berger beschrijft in Ways of Seeing).
Bij mannelijke K-pop sterren is dat wat gecompliceerder. Door een rol aan te nemen waarbij er naar je gekeken wordt, plaatsen ze zichzelf in een feminiene positie. Daarnaast zijn de fans van deze mannelijke K-pop sterren vrijwel allemaal (oudere) vrouwen. Door de 'blik' van de vrouwelijke fans worden de K-pop sterren geobjectiveerd en geseksualiseerd. Ze worden, zoals Otto Fenichel schrijft, als het ware verslonden met de ogen. Hierbij kijken de vrouwelijke fans met een 'masculiene' blik naar de sterren. Maar, zoals Richard Dyer schrijft, ligt het iets gecompliceerder. De mannelijke sterren worden weliswaar geobjectiveerd en geseksualiseerd, maar zij nemen wel degelijk een masculiene houding aan, waarbij ze hun spieren tonen (en dus actief zijn, wat een kenmerk lijkt te zijn van de dominante, masculiene man) en daarbij dus hun dominante rol in het kijken weer proberen in te nemen.

'Long ago Freud recognized, and we regard it as a matter of course, that the eye is a phallic symbol and that, accordingly, to be blinded signifies to be castrated (especially as a punishment for some transgression promoted by the scoptophilic impulse). […] If the eye stands for the penis, then the eye fixed in a stare stands for the penis in erection.' Fenichel – The scoptophilic instinct and identification

Deze fotogravure van de Duitse kunstenaar Sascha Schneider uit het jaar 1904 heeft als titel ‘Hypnose’. Volgens Fenichel zou men de hypnotiserende blik als een penis in erectie en tegelijkertijd als een act van castratie kunnen interpreteren. Aangezien Schneider zijn eigen seksualiteit maar moeilijk kon uitleven – hij werd gechanteerd en achtervolgt vanwege zijn homoseksuele neigingen – lijkt mij deze interpretatie enigszins van toepassing.

The Avengers

03:00 - 04:26

An active/passive heterosexual division of labour has similarly controlled narritive structure. According to the principle of the ruling ideology and the psychical structures that back it up, the male figure cannot bear the burden of sexual objectification. Man is reluctant to gaze at his exhibitionist like. Hence the split between spectacle and narrative supports the man’s role as the active one of forwarding the story, making things happen. - Mulvey (2005)

In het bovenstaande interview komt het idee dat de alleen de man de actieve rol heeft binnen een verhaal opvallend naar voren. Scarlett Johansson wordt in scherp contrast met Robert Downey Jr. door de interviewer (aan de reacties te zien niet voor het eerst) behandeld zoals de film haar karakter behandelt: in plaats van een vraag over de inhoud van haar personage of haar rol in het verhaal van de film wordt er alleen interesse getoond voor haar personage als object.