Dit item in De Wereld Draait Door gaat over de rubriek
‘Anybody’ in het vrouwentijdschrift Viva. De rubriek is interessant als je het
in verband brengt met het onderscheid dat John Berger maakt tussen ‘nakedness’
en ‘nude’: “To be naked is to be oneself. To be nude is to be seen naked by
others and yet not recognized for oneself. A naked body has to be seen as an
object in order to become a nude. Nakedness reveals itself. Nudity is placed on
display. (…) Nudity is a form of dress (55).” Naaktheid veronderstelt altijd de
blik van een ander, en die blik dwingt bepaalde conventies af. Die conventies
vergelijkt Berger met een soort masker of een kostuum.
Toont 'Anybody' bloot, of naakt? Als Matthijs van Nieuwkerk
aan Aaf Brandt Corstius vraagt wat zij zo leuk vindt aan de rubriek, antwoordt
zij: “Je ziet mensen in hun blootje.”(bij 3:42). Volgens Brandt Corstius zijn
de deelnemers van Anybody bloot, niet naakt. Ik denk dat zij gelijk heeft.
Ik vermoed dat in de foto’s van de Anybody de objectiverende blik van de ander
niet aanwezig is, omdat het lichaam op de foto wordt getoond zonder een masker
of een ‘form of dress’.
In het fragment wordt ook de vraag gesteld waarom het hoofd niet wordt getoond. Ik vraag me af: zou het tonen van het hoofd de afgebeelde persoon kwetsbaarder of juist minder kwetsbaar maken? Zou je het niet tonen van het hoofd kunnen zien als een manier om de blik van de ander niet toe te laten, om te voorkomen dat de persoon op de foto wordt geobjectiveerd?
In het fragment wordt ook de vraag gesteld waarom het hoofd niet wordt getoond. Ik vraag me af: zou het tonen van het hoofd de afgebeelde persoon kwetsbaarder of juist minder kwetsbaar maken? Zou je het niet tonen van het hoofd kunnen zien als een manier om de blik van de ander niet toe te laten, om te voorkomen dat de persoon op de foto wordt geobjectiveerd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten